Ogladając ten film,doszedłem w końcu do wniosku, że to coś o mnie.Tak jakby Miles był bardzo do mnie podobny.Wiem że jestem od niego duuuuużo młodszy, że nie mam dośw. żyiowego praktycznie żadnego itt.,ale jednak wyczuwam w nim siebie.Odrzucenie w pewien sposób przez wszystkich, wykorzytsanie,odchodzące złudzenia co chwile,przykre niespodzianki,wpadki,ale jednak mu sie udało.Pozostał w pewien sposób sobą, robił ddalej to co pragnął, robił to bo wierzył że mu się uda.Był cały czas pełen nadziei,niby najwiekszy pesymista w całym filmie, a jednak potrafił to czego inny nie potrafili bądź nie chcieli,wybrać tą właściwą drogę na Rozdożach, i w jego przypadku skręcić w lewo.Co dalej się wydarzyło??Nie wiem, i dobrze że reżyser pozostawił to zagadką, może wszystko potoczyłoby się happy endem, a może zrobiłoby się z tego "Lśnienie"...??Who knows...ja wiem jedno-reżyser świetnie wykonał swoją pracę tak jak i scenarzysta, którego porównania miłości do ksiązki czy wina są niesłychane...i ta degustacja w samotności Cheval Blanc z 1961....chciało by się rzec:"A miało być tak pięknie,tak pięknie.." lecz ja to sparafrazuje"I będzie jeśli uwierzę i zatęsknie" Miles tak zrobił....i moim zdaniem się mu udało.